Τα πρώτα πατζατζίδικα κάνουν την εμφάνισή τους το 1922, από μάστορες που εργάστηκαν στη Μικρά Ασία.
Ο πατσάς καθιερώνεται αμέσως ως το φαγητό της φτωχολογιάς, της εργατιάς, των ταξιδιωτών των σπουδαστών και αργότερα των ξενύχτηδων.
Παρασκευάζεται από στομάχι και τα πόδια μόσχου, αρνιού ή χοιρινού που ψιλοκομμένα ή χοντροκομμένα βράζουν στις σωστές αναλογίες και σερβίρονται με σκόρδο και ξύδι αλλά και με μπούκοβο για πιο έντονη γεύση.
Αποτελεί μια γευστική πρόσκληση που οι «μυημένοι» θεωρούν επιβεβλημένη, είτε ως δυνατό ξεκίνημα της μέρας είτε ως απολαυστικό επίλογο μιας διασκεδαστικής νύχτας.
